Soldaten en oorlog
Soldaten en oorlog
Geschiedenis Het oude Griekenland
De oude Griekse stadstaten vochten vaak met elkaar. Soms verenigden groepen stadstaten zich om in grote oorlogen tegen andere groepen stadstaten te vechten. Zelden zouden de Griekse stadstaten zich verenigen om een gemeenschappelijke vijand te bestrijden, zoals de Perzen in de Perzische oorlogen.
Een Griekse hopliet
door Unknown
Wie waren de soldaten?
Van alle mannen die in een Griekse stadstaat woonden, werd verwacht dat ze in het leger zouden vechten. In de meeste gevallen waren dit geen fulltime soldaten, maar mannen die land bezaten of bedrijven die vochten om hun eigendom te verdedigen.
Welke wapens en bepantsering hadden ze?
Elke Griekse krijger moest voor zijn eigen pantser en wapens zorgen. Typisch, hoe rijker de soldaat, hoe beter de bepantsering en wapens die hij had. Een volledige uitrusting omvatte een schild, een bronzen borstplaat, een helm en scheenbeschermers die de schenen beschermden. De meeste soldaten droegen een lange speer, een doru genaamd, en een kort zwaard, een xiphos genaamd.
Een volledige set bepantsering en wapens kan erg zwaar zijn en meer dan 60 pond wegen. Het schild alleen al kon 30 pond wegen. Het schild werd beschouwd als het belangrijkste onderdeel van het pantser van een soldaat. Het werd als een schande beschouwd om je schild in de strijd te verliezen. Volgens de legende vertelden Spartaanse moeders hun zonen om naar huis terug te keren van de strijd 'met hun schild of erop'. Met 'erop' bedoelden ze dood omdat dode soldaten vaak op hun schilden werden gedragen.
Hoplieten
De belangrijkste Griekse soldaat was de voetsoldaat die een 'hopliet' werd genoemd. Hoplieten droegen grote schilden en lange speren. De naam 'hopliet' komt van hun schild dat ze de 'hoplon' noemden.
Een Griekse falanx
Bron: regering van de Verenigde Staten Phalanx
De hoplieten vochten in een gevechtsformatie genaamd de 'falanx'. In de falanx stonden soldaten naast elkaar en overlapten hun schilden om een muur van bescherming te maken. Daarna marcheerden ze naar voren met hun speren om hun tegenstanders aan te vallen. Over het algemeen waren er meerdere rijen soldaten. De soldaten in de achterste rijen hielden de soldaten voor hen schrap en hielden ze ook vooruit.
Het leger van Sparta
De beroemdste en meest woeste krijgers van het oude Griekenland waren de Spartanen. De Spartanen waren een krijgersmaatschappij. Elke man is opgeleid om soldaat te zijn vanaf de tijd dat hij een jongen was. Elke soldaat volgde een rigoureuze bootcamp-training. Van Spartaanse mannen werd verwacht dat ze als soldaten zouden trainen en vechten tot ze zestig jaar oud waren.
Vechten op zee
De Grieken woonden langs de kust van de Egeïsche Zee en werden experts in het bouwen van schepen. Een van de belangrijkste schepen die voor de strijd werden gebruikt, heette de trireem. De trireem had aan elke kant drie banken met roeispanen, waardoor het schip kon worden aangedreven door maximaal 170 roeiers. Dit maakte de trireem erg snel in de strijd.
Het belangrijkste wapen op een Grieks schip was een bronzen boeg aan de voorkant van het schip. Het werd gebruikt als een stormram. Matrozen ramden de boeg in de zijkant van een vijandelijk schip waardoor het zou zinken.
Interessante feiten over de soldaten en oorlog in het oude Griekenland
- Griekse soldaten versierden soms hun schilden. Een veelgebruikt symbool op de schilden van de soldaten van Athene was een kleine uil die de godin Athena voorstelde.
- De Grieken gebruikten ook boogschutters en speerwerpers ('peltasten' genoemd).
- Toen twee falanxen samenkwamen in de strijd, was het doel om de falanx van de vijand te breken. De strijd werd een soort duwwedstrijd waarbij de eerste falanx die brak over het algemeen de strijd verloor.
- Filips II van Macedonië introduceerde een langere speer, de 'sarissa'. Het was tot 20 voet lang en woog ongeveer 14 pond.
