Symbolen

Symbolen

GeschiedenisFranse Revolutie

Er waren veel symbolen die de Franse Revolutie vertegenwoordigden. Sommige symbolen werden door mensen gedragen om hun steun voor de revolutie te tonen (driekleurige kokarde en de Frygische muts). Sommigen waren bedoeld om eenheid te brengen onder de nieuwe regering (de Franse vlag en de Marseillaise). Weer anderen waren bedoeld om angst te zaaien in de harten van de vijanden van de revolutie (guillotine).
Driekleurige Cockade

Driekleurige Cockade

De driekleurige kokarde was een rood, wit en blauw cirkelvormig embleem dat mensen op hun hoeden of jassen droegen om te laten zien dat ze de revolutie steunden. Het kreeg voor het eerst betekenis voor de revolutionairen toen een rode en blauwe kokarde (de kleuren van Parijs) aan de koning werd gepresenteerd na de bestorming van de Bastille. Later voegde Lafayette wit toe aan de kokarde om de koning en de hele natie te vertegenwoordigen Frankrijk

Uiteindelijk werd de driekleurige kokarde het symbool van de revolutionaire regering. Degenen die de kokarde droegen, werden beschouwd als toegewijde leden van de revolutie. Degenen die dat niet deden, werden vaak verdacht van verraad en konden in de gevangenis worden gegooid of zelfs geëxecuteerd.

Tekening van Franse revolutionairen
Revolutionairen met frygische petten
Bron: kostuums van alle naties Phrygian Cap

De Frygische pet, ook wel bekend als de vrijheidspet, was een ander item dat door revolutionairen werd gedragen. Het was een vilten pet zonder rand die meestal rood was. Halverwege de Franse Revolutie moesten de leden van de vergadering de pet dragen. De betekenis van de dop kwam van Het Oude Rome waar slaven een Frygische muts kregen toen ze werden vrijgelaten.

De Franse vlag

De revolutie nam een ​​nieuwe vlag aan, de Tricolore. Het had dezelfde rode, witte en blauwe kleuren als de driekleurige kokarde. De Tricolore is tegenwoordig de officiële Franse vlag.

De Marseillaise

'La Marseillaise' werd in 1795 tijdens de Franse Revolutie aangenomen als het officiële volkslied van Frankrijk. De teksten zijn in 1792 geschreven door Claude Joseph Rouget de Lisle. Hij schreef het lied om Frankrijk te herdenken dat Oostenrijk de oorlog verklaarde. De oorspronkelijke naam voor het lied was 'Oorlogslied voor het Rijnleger', maar het werd al snel bekend als 'La Marseillaise' omdat het vaak werd gezongen door troepen uit de stad Marseille.

Schilderij van een executie door guillotine
De guillotinedoor Unknown De guillotine

Het meest angstaanjagende symbool van de Franse Revolutie was de guillotine. Dit apparaat werd gebruikt om vijanden op een snelle en efficiënte manier te executeren. Een guillotine was gemaakt van een groot houten frame waardoor een zwaar metalen mes kon worden opgetild en vervolgens met geweld kon worden neergelaten om het slachtoffer te onthoofden. Duizenden edelen en verdachte vijanden werden tijdens de revolutie geëxecuteerd met behulp van de guillotine, wat het een aantal bijnamen opleverde, waaronder 'The National Razor', 'The Widow', 'The Machine' en 'The Woods of Justice'.

passeren

Een ander symbool dat door de revolutie werd gebruikt, waren de fasces. Een fasces is een bundel houten staven die om een ​​bijl zijn gebonden. Het idee voor de fasces kwam uit het oude Rome en vertegenwoordigde de eenheid en macht van de revolutionaire regering.

Interessante feiten over de symbolen van de Franse revolutie
  • Frankrijk gebruikte de guillotine nog tot 1977 voor executies.
  • La Marseillaise verloor zijn status als volkslied tijdens Van Napoleon regeren. Pas in 1879 werd het gerestaureerd als het permanente volkslied van Frankrijk.
  • In 1793 werd een wet aangenomen die alle vrouwen verplichtte om de driekleurige kokarde te dragen of naar de gevangenis te worden gestuurd. De wet werd later ingetrokken, niet omdat ze oneerlijk was, maar omdat de leiders besloten dat vrouwen geen plaats hadden in de politiek.
  • Kijken naar mensen die door guillotine werden geëxecuteerd, was een populaire vorm van amusement tijdens de revolutie. Mensen kwamen er vroeg aan om een ​​goede plek te bemachtigen en kochten programma's met een opsomming van degenen die zouden worden geëxecuteerd. Ouders brachten zelfs hun kinderen mee om te kijken.